«Δεν μπορώ να χωνέψω ότι βλεπω το άτομο που ήμασταν πριν
λίγες μερες ένα και τωρα να είμαστε σαν ξένοι…!»
Δεν ξέρω ποιος φταίει…Δεν ξέρω τι έχει «παιχτεί»..Απλά αυτή
η ατάκα δεν είναι τυχαια!!Για τον καθένα (πιστεύω)!Ποιος να ξέρει ότι αύριο
μεθαύριο το άτομο που θα έχεις δίπλα σου με μια στραβή (απλή η μεγάλη) και από
την μια στιγμή στην άλλη να είσαι μακριά του…Μεγάλο θέμα φίλε….!!
Και από τις δυο όψεις (είτε φιλικά είτε ερωτικά) ο καθένας μας
δεν θα του ήταν εύκολο να βρίσκεται από την μια κατάσταση στην άλλη ξαφνικά…Μ’αυτό
το άτομο που έχεις περάσει τόσα…Καλά,κακά,λύπες,χαρές,εμπειρίες και καταστάσεις
και να ξέρεις ότι αυτό το άτομο είναι το άτομο σου…Ναι…Κι όμως όλα αλλάζουν…Το
θέμα είναι πως… «Όλα για κάποιο λόγο γίνονται….»
Ποιος θα μπορούσε να χωνέψει και ποιος θα μπορούσε να
αναστρέψει την κατάσταση αυτή από την στιγμή που έχουν γίνει κάποια θέματα…Και
εν τέλει να λήξουν όλα αισίως;!!!Χμμμμ…Εγώ το βλέπω μόνο στις ταινίες!!Πρέπει
να’σαι full
κωλόφαρδος!!!
Άντε να δούμε πως θα πάει το πράμα!!!
Νύχτες παίδες!!!
Να είσαι "ένα" με κάποιον;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι ΕΝΑ... με κάποιον;;;;;;
ΝΑ ΕΙΣΑΙ... "ΕΝΑ" ...ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ;;;;;;;
Τι συναισθηματισμοί είναι αυτοί; Τι ξεπερασμένοι Παπανουτσ-ισμοί; Τι ξεχασμένοι ρομαντισμοί;
(και πίστεψέ με... δε σου τα λέω για καλό όλα αυτά!
Συναισθηματικός τύπος = αδύναμος!
Ο Παπανούτσος πέθανε!
Η ρομαντική εποχή... πάει, πέρασε!)
Εν έτη 2011, δε μπορείς να γίνεις ΕΝΑ με κανένα έτσι όπως μας τα παρουσιάζει το Χόλλιγουντ!
Στην ουσία ποτέ δε μπορούσες... αλλά τώρα ένα χειρότερο! Οι τρελοί ρυθμοί και η ευκολία της εποχής θρέφουν τον εγωισμό μας και τον ναρκισσισμό μας και σε τελική ανάλυση... πλάθουν το χαρακτήρα μας σε τέτοιο βαθμό που είναι δύσκολο ν΄ανοιχτείς και να δεχθείς κάποιον άνθρωπο δίπλα σου.
Μήπως τελικά αυτός ο φίλος σου είναι τρομερά... μα τρομερά όμως... ρομαντικός;
Πες του να συνέρθει!
Εν ανάγκη χαστούκισέ τον κιόλας!
Καλό θα του κάμεις... :Ρ
Σκοπός δεν είναι να γίνεσαι ενα.... (ναι συνεχίζω εγώ... γιατί πολύ μ΄ενόχλησε αυτό που διάβασα και οφείλω να σε βάλω στο σωστό δρόμο!).
Σε κάθε σχέση (φιλική ή ερωτική) ο καθένας μας έχει το δικό του κύκλο γύρω απ' τον εαυτό του... προστατεύει έτσι την προσωπικότητά του, τα θέλω του, τα πιστεύω του, τα όνειρά του, τους στόχους του... κοινώς... όλα όσα είναι "αυτός"!
Εγώ έχω ένα τέτοιο κύκλο κι εσύ έχεις το δικό σου... οκ ως εδώ;
πάμε παρακάτω!
Και έρχομαι και σου λέω εγώ τώρα:
Thirsty Mind, θες να γίνουμε φίλοι;
"Φυσικά και θέλω", λες εσύ, γιατί τι άλλο θα μπορούσες να είχες απαντήσει δηλαδή, αφού είμαι και γαμω΄τα άτομα...
Η φιλία μας ενώνει σιγά σιγά τους κύκλους μας γιατί βρίσκουμε κοινά σημεία (Κάτι... σαν το σήμα των Ολυμπιακών Αγώνων... Το χεις; Μα τι λέω η γυναίκα πρωινιάτικα;) αλλά... ποτέ μα ποτέ.... ΠΟΤΕ ακούς; ... δε γινόμαστε... ΕΝΑ!
Αλλωστε... αυτό συμβολίζουν και οι βέρες του γάμου ή και τα στέφανα που τα βάζουμε πάντα το ένα πάνω στο άλλο - χωρίς να εφάπτουν εντελώς!
Ακόμα και στο γάμο υπάρχει η προσωπική ελευθερία, η οποία κάνει χώρο και για τη προσωπική ελευθερία του άλλου! τεεεεσπα...
Εγραψα πολλά;
Πίστεψέ με... πήρα φόρα και θα μπορούσα να πω κι άλλα... με ξέρεις, αφού! Σταματώ εδώ όμως... γιατί ακόμα φραπέ δεν ήπια! Τραγικό...
Φιλώ σε εκ Βιέννης
Γνωρίζω ότι πλέον οι συναισθηματισμοί δεν ανήκουν στον κόσμο μας και ότι πλέον τα πράγματα σε σύγκριση με παλαιότερα ήταν αλλιώς...Αλλά ναι!!!Όντως αυτός ο φίλος είναι αρρωστημένα ρομαντικός αλλά μυαλό ποιος του βάζει;;
ΑπάντησηΔιαγραφή