Pointless...

Προχτές ήταν του Αγίου Βαλεντίνου!Δεν φαντάζεστε τι νεύρα είχα με το που ξύπνησα!
Κατ'αρχάς η γιορτή αυτή μου περνούσε παντελώς αδιάφορη τόσα χρόνια,και φέτος είπε να με εκδικηθεί..
Δεν με ένοιαζε που ήμουν μόνος,αλλά κάποια στιγμή μου πέρασε κι αυτό από το μυαλό μου.Όπως είπα,ξύπνησα με κάτι νεύρα!Μαλώνω με γονείς,μαλώνω με μια φίλη μου και μπαίνω εδώ και λίγες μέρες ΠΑΛΙ στα γαμησιάτικα των άλλων,μόνο και μόνο γιατί ο πρώην της δουλεύει μαζί μου!Πρέπει να το πάρω απόφαση κάποια στιγμή...Κάθε μήνα θα έχω κι από ένα ζευγάρι,ή τρίο,ή και παρτούζα,να μου πρήζει αυτά που έχω!Κάποια στιγμή θα αρχίσω να σκέφτομαι πως πρέπει να γίνω σύμβουλος-ψυχολόγος!Θα πληρώνομαι τουλάχιστον..!
Καλά το θέμα με τους γονείς θα λήξει,αλλά δεν ξέρω πως!Ή θα σκοτωθούμε, ή θα λήξει ήρεμα και ωραία!
Αυτά τα σκεφτόμουν την ώρα που έπαιζα μουσική για τους ερωτευμένους...
Μόνο το "Οι χωρισμένοι δεν γιορτάζουν ποτέ" που δεν έβαλα!
Μαύρη κι άραχνη να είναι αυτή η μέρα,από εδώ και πέρα!(Σαν κακιά μάγισσα ακούστηκα τώρα,αλλά μου άρεσε!)
Ciao!